BİR MELEKMİŞ BENİM YÂRİM BİLMEDİM..!!

Köyümüzde biter gül ve menekşe,
Bir melekmiş benim yâr’im bilmedim..
Sarılsaydım demeseydim ben keşke.
Bir melekmiş benim yâr’im bilmedim..

Mecburen gurbete düştü yolumuz,
Gurbet elde kalır belki ölümüz.
Açmaz oldu gayri gonca gülümüz.
Bir melekmiş benim yâr’im bilmedim..

Ağlayarak yazıyorum bunları,
Hak taladan gelir özün sırları.
Cenabı hakka bağlı idi yolları,
Bir melekmiş benim yâr’im bilmedim..

NAZLI yâr’im senden çare dilerim,
Bu garib halime bakar gülerim,
Ağlayıp gözümden yaşım silerim.
Bir melekmiş benim yâr’im bilmedim..

Dostlar çok acıdır gurbet elleri
Hep hüzünlü eser burda yelleri
Deremedik hayli zaman gülleri
Bir melekmiş benim yâr’im bilmedim..

Kimsem yoktur yâr’im giyer karalar
Sinemde açıldı türlü yaralar
Vadem yeter ecel kapım aralar
Bir melekmiş benim yâr’im bilmedim..

Durak YİĞİT derki yaş oldu otuz,
Ah ile ile vah ile geçti ömrümüz.
Böylece yaşadık sanki biz otuz,
Bir melekmiş benim yâr’im bilmedim..

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
1981 ALMANYA