Hastayım, ben de bugünkü Bezmialem'de yatıyorum. İki tane kız yanıma geldi ve 'hayırdır, nedir rahatsızlığınız' diye sordum. O zaman Belediye Başkanıyım. Ne olacak Başkanım dedi, kafayı üşüttük dediler. Niye dedim. Eğitim-öğretim hakkımız elimizden alındı da onun için dediler. Meğerse Bezmialem'in o dönemde orada psikolojik tedavi yapılmak üzere gelmişler, orada yatıyorlar. O sadece iki taneydi, bu sayılar aslında yüzlerce, binlerce kızımız için geçerliydi. Bu ülkede bunlar yapıldı. Bunların ahı, bunların vahı yerde kalır mı?

Değerli arkadaşlarım, bunlar yaşadıklarımız, gördüklerimiz. Tabi bir de göremediklerimiz var.