libretto
pasajinda yürüyen topal güvercin benim
hani su
uterusta kanada kilit vurulan
açmadan gözü dünya nimetlerine
hayat sofrasinda yavan kalan

o sebebten
kurudu mefhumu zaman agacimin
boynu bükük, dali yerde
kisir bir döngü bas döndüren
her mevsim çürük meyve
bin kere münezzeh
ekinoks payindan
hatta
E= mc2

zevki yok kanatsiz kus olmanin mirim
meydan okumali sapana erkekçe birgün
ya da
disi bir kediye teslim etmeli ruhu
ki
baslasin alin’daki son sürgün

varsin
topal desin kaldirimlar
zarari yok
aksarim TIMUR gibi aldirmam
zehirli kaftan biçse korkman giyerim
ne ZEUS’a
ne EROS’çuguma darilmam...




Vaha

Muzaffer Akin

http://www.poemhunter.com/poem/cafe-de-libretto/