Στις 9 Νοεμβρίου, η κυβέρνηση της Καταλονίας, έχει εξαγγείλει την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση της περιοχής, κάτι που η Ισπανική κυβέρνηση έχει χαρακτηρίσει παράνομο.

Η σύγκριση με το τι έγινε στην Σκωτία είναι μοιραία. Εδιμβούργο και Λονδίνο όμως διαπραγματεύθηκαν απευθείας ενώ οι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ Βαρκελώνης και Μαδρίτης έχουν διαρραγεί, κάτι που περιπλέκει την κατάσταση.

Με το πέρασμα του χρόνου η συζήτηση περί ανεξαρτησίας μονοπώλησε το ενδιαφέρον της μεσαίας τάξης της Βαρκελώνης. Στο προάστιο Καρμέλ για παράδειγμα, πολλοί από τους κατοίκους είναι από τη νότια Ανδαλουσία, ενώ πολλοί έχουν έρθει από άλλες χώρες. Τι σκέφτονται για το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν την Ισπανία;

Ο Χοσέ Έινζέλ Ροντρίγκεθ είναι συνδικαλιστής 38 χρόνια. Είναι 60 χρονών και η πρώτη του γλώσσα είναι η Ισπανική. Μας εξηγεί γιατί πρόσφατα άλλαξε γνώμη για το δημοψήφισμα.

“ Πάντα υπήρχε αυτό το επιχείρημα για την ανεξαρτησία που βασιζόταν στην γλώσσα, την κουλτούρα και μία προσωπική ανάγκη ταύτισης με ένα έθνος. Υπάρχει όμως και μία άλλη διάσταση, που λέει ότι μπορώ να είμαι Ισπανός, να αισθάνομαι Ισπανός και παράλληλα να είμαι και να αισθάνομαι ανεξάρτητος. Μπορώ να δικαιολογήσω και τα δύο. Δεν είναι θέμα ταυτότητας είναι κοινωνικό. Μετά τον θάνατο του Φράνκο το 1978, στην Ισπανία δημιουργήθηκαν τρεις βασικοί κομματικοί πυλώνες. Η δεξιά, η δημοκρατική αριστερά και η δημοκρατική δεξιά. Εν έτει 2014 θέλουμε μία Καταλονία που δεν θα είναι δημιούργημα της αριστεράς μόνο. Αυτή η νέα κοινωνία πρέπει να περιλαμβάνει τους πάντες, τους μετανάστες, την αστική τάξη, την αριστερά, την δεξιά, τους φτωχούς και τους πλούσιους.”

Στα ανατολικά βρίσκεται η Μπανταλονία, ένα προάστιο της Βαρκελώνης και η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Καταλονίας. Έχει συντηρητικό δήμαρχο ο οποίος είναι και μέλος του Λαϊκού κόμματος του Μαριάνο Ραχόι.

Ο Αρίτζ Μπελ είναι 17 χρονών και ενεργός ακτιβιστής υπέρ της ανεξαρτησίας της Καταλονίας,

“ Νομίζω πως ως πολίτης ταυτίζεσαι με ένα κράτος που νιώθεις πως σε αγαπάει.Αισθάνομαι πως η Ισπανία επί σειρά ετών, μας συμπεριφέρεται άσχημα, σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Ακόμα και αν δεν μιλάμε Καταλανικά μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα το ότι το Ισπανικό κράτος μας υποτιμάει. Δεν είναι μόνο θέμα γλώσσας. Το δικαίωμα σε αυτό το δημοψήφισμα μου ανήκει. Βλέπω σε αυτή την ευκαιρία κάτι που δεν μπορούν να δουν άλλοι. Την δυνατότητα να επιλέξουμε τις κυβερνήσεις που θα μας διοικούν για τις επόμενες γενιές.”

Βρεθήκαμε στην Βαρκελώνη την ημέρα του αγώνα Βαρκελώνη – Ρεάλ Μαδρίτης. Συνομιλήσαμε με τους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης σε μία γειτονιά της Λορέντα.
Ο συνιδρυτής του κλαμπ Μπλα Μαρτίνεθ ζει στην Σαλαμάνκα και παρακολουθεί τις εξελίξεις από το κέντρο της Ισπανίας.

“ Κοιτάξτε γύρω σας και θα δείτε ότι στα περισσότερα μέρη προσπαθούν να καταργήσουν τα σύνορα. Εδώ προσπαθούν να διαμορφώσουν τις εξελίξεις έτσι ώστε να μείνουμε εκτός Ευρώπης και να υιοθετήσουμε ένα άλλο νόμισμα. Δεν είμαι αντίθετος με την διεξαγωγή δημοψηφίσματος τον Νοέμβριο. Εάν θέλουν να το κάνουν ας το κάνουν. Πρέπει όμως όλοι να πάμε να ψηφίσουμε. Πρέπει να γνωρίζουμε εάν όλοι οι Καταλανοί τάσσονται υπέρ. Γιατί είμαι σε θέση να γνωρίζω πως πολλοί είναι αντίθετοι σε αυτό.”

Πίσω στο κέντρο της Βαρκελώνης συνομιλήσαμε με την κοινωνιολόγο Μαρίνα Σουμπιράτ. Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1990 διηύθυνε το Ινστιτούτο γυναικών και στην συνέχεια εξελέγη δημοτικός σύμβουλος, αρμόδια σε θέματα παιδείας. Εκπροσωπούσε ένα από τα πλέον φτωχά προάστια της πόλης το Νου Μπαρί.

“ Ο εθνικισμός κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να θέτει επιχειρήματα που αφορούν στην κουλτούρα και τις παραδόσεις μας, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται. Δεν είναι αρκετά ελκυστικό θέμα. Τι όμως είναι αυτό που προσελκύει το ενδιαφέρον των πολιτών ακόμη και όταν κάτι δεν είναι τόσο καινούργιο και ίσως κουβαλάει και τα λάθη του παρελθόντος.

Θα έλεγα, ανεξαρτησία από τι; Γιατί είμαστε περισσότερο εξαρτώμενοι από ποτέ. Γιατί όχι μόνο εξαρτόμαστε από το Ισπανικό κράτος, αλλά και από την ΕΕ και την παγκόσμια οικονομία. Για τους ανωτέρω λόγους, η ανεξαρτησία είναι περισσότερο ουτοπική από ποτέ.”

Ο πατέρας του Χοσέ Έιντζελ, ο Χοσέ Ροντρίγκεθ, γεννήθηκε πριν απο 67 χρόνια στην πόλη Τετουάν του Μαρόκου, όταν ήταν ακόμη Ισπανικό προτεκτοράτο. Έχει όμως Ανδαλουσιανές ρίζες. Ζει στο Ελ Καρμέλ για 40 χρόνια, αλλά δεν συμφωνεί με τον γιο του.

“Αυτό που συμβαίνει στην Καταλονία μας πληγώνει. Δεν ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί.Όσοι ερχόμαστε από αλλού διερωτόμαστε. Είμαστε Ισπανοί ή Καταλανοί; Θα έχουμε ταυτότητα ή διαβατήριο; Δεν ξέρω ειλικρινά.

Η Καταλανική κυβέρνηση πρέπει να μας εξηγήσει. Όχι στους Καταλανούς. Αυτοί θα ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας, αλλά σε εμάς, που ζούμε εδώ 40 – 50 χρόνια. Τι θα κάνουμε εμείς;”

Πρόκειται για την διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος χωρίς καμπάνιες και συγκεντρώσεις, καθώς η Μαδρίτη αρνείται να αναγνωρίσει αυτή την διαδικασία. Δεν γνωρίζουμε ακόμη το ακριβές ερώτημα που θα τεθεί στους ψηφοφόρους. Ο Χοσέ Έιντζελ συζήτ