Πολλες φορες μου ειναι δυσκολο να πω αυτο που σκευτωμαι επιδι δεν θελω να πλυγοσω κανεναν,αλλα ερχετε καποια στυγμη που το "αχ" το δικο μου θελει να ουρλιαξει.Ειναι αυτο το συναιστιμα που βγενει απο την ψυχη σε ολλες της γλοσσες.Μπορει εγω να γενηθικα σε αλλο τοπο, αλλα ειμαι ντοπια οσο και εσυ.

Σου απευθινωμαι εσενα γυναικα, εσενα που οσο και να μου μοιαζεις οργανικα, διαφερεις σαρκα και οστα απο μενα.Με ποιο δικεωμα με κατακρηνεις, εισαι ο κοντος θεος και δεν το ξερω?

Τα βηματα μου βαραινουν την γη, οσο και τα δικα σου, ισος να περπαταω ελαφριτερα, ξερεις γιατι ? Γιατι εγω εχω μαθει να πεταω, να σκορπαω στοργη.

Καθεσε απεναντη μου γιατι εσυ το επελεξες, σου προκαλουσε εμετο το χερι μου...ακριβος αυτο το χερι που ξερει μονο να χαιδευει.Δεν θες να με κοιτας στα ματια, κρυβεσε πισο απο την τρελα, γιατι δεν αντεχεις το χαμογελο μου.Ναι...εγω γελαω, γουσταρω να το κανω και δεν θα παψω ποτε.Ξερεις γιατι? Γιατι δεν ειμαι σαν και εσενα , και ας γενθιθικες εδω, στην χορα των θεον.

Εχω και εγω τους θεους μου, και ας τους αποκαλεις "ξενοι".Στον δικο μου Ολιμπο, οι θειοι αγκαλιαζωντε, φιλιουντε, χορευβουν.

Στο δικο σου μικρο, σαπιο κοσμο, απλα γερνας.Γερνας χορις ουσια, φευγεις σιγα σιγα, και θα αφησεις απο πισο ενα "αχ" που δεν το καταλαβες ποτε ποσο ποναει.

Ξερω οτι η λεξη ΑΓΑΠΗ γραφετε με ητα, αλλα και λαθος να την εγραφα, παλι το ιδιο ομορφο συναιθιμα θα εβγαζε απο τα χιλοι μου.Εσυ αραγε ξερεις ποσο ομορφο ειναι, να μην εισαι Ρατσιστρια???