النی اشفوندوریس، از بازماندگان کشتار دیستومو در روز دهم ژوئن سال ۱۹۴۴ دوازده ساله بود. در آن روز روستای او صحنه یکی از بدترین جنایات انجام شده توسط نیروهای نازی بود که به کشتار دیستومو معروف شد.

النی اشفوندوریس می گوید: «وقتی سرباز آلمانی وارد خانه شد و پدر من را تهدید کرد من وحشت زده شدم و از پنجره آشپزخانه به بیرون پریدم. من تحمل دیدن آنچه که قرار بود او با پدرم انجام دهد را نداشتم چون تاکنون چنین چیزی ندیده بودم.»

حتی امروز نیز خاطرات النی از آن روز واضح و روشن هستند. خاطرات او ترکیبی هستند از ترس و احساس گناه برای زنده ماندن.

النی اشفوندوریس می گوید: «اگر فرار نکرده بودم شاید می توانستم یکی از خواهرانم را نجات دهم چون من خواهر بزرگتر بودم. آنها خانواده من را به بیرون بردند و با مسلسل آنها را کشتند. مغز مادرم روی زمین در خیابان متلاشی شده بود. مادربزرگم آنها را پیدا کرد.»

در آن روز سرنوشت ساز نیروهای اس اس به جستجوی خانه به خانه پرداختند و ۲۱۸ فرد غیر نظامی را در دیستومو قتل عام کردند. این کشتار بخشی از اقدامات تلافی جویانه در برابر حمله چریکی به سربازان نازی بود.