ساکنان کاتماندو پایتخت نپال، برای قربانیان زلزله یک ماه پیش این کشور، مراسم دعا و نیایش برپا کردند.

با گذشته یک ماه از زلزله ۷.۸ ریشتری این کشور، مردم هنوز زیر سایه ترس و نگرانی زندگی می کنند.
زلزله ۲۵ ماه آوریل و همچنین لرزش دیگری در ۱۲ مه، به کشته شده بیش از ۸۷۰۰ نفر و زخمی شدن ۱۶۸۰۰ تن انجامید.

صدها خانواده هنوز در پناهگاههای رو باز زندگی می کنند بدون آنکه حتی از یک چادر برخوردار باشند.

یک فرشنده می گوید: «ما هنوز در یک پناهگاه پلاستیکی مانده ایم. حتی یک چادر نداریم، حتی آنهایی که توسط دولت توزیع شده بدست ما نرسیده است. ما هنوز می ترسیم و نگران هستیم و مطمئن نیستیم که این وضعیت چند ماه دیگر ادامه خواهد داشت.»

این زلزله نه تنها خانه ها و ساختمان های اداری از جمله مدارس زیادی را تخریب کرد بلکه تعداد زیادی از میراث فرهنگی و معبدهای قدیمی را ویران ساخت. با اینحال تلاش های زیادی می شود که کودکان بتوانند به روال عادی آموزش باز گردند.

دولما، دانش آموز می گوید: «همین تازگی ها بود که از وضعیت کلاس درسمان شکایت کردیم. اما حالا واقعا دلم برای کلاسمان تنگ شده. من حاضرم هر کاری بکنم تا