بخش سوم و پایانی مجموعه «زندگی در آذربایجان»، به معرفی “لاهیچ” و قدمت چندصدساله صنعت مسگری در آن می پردازد.

در روستای قدیمی لاهیچ، خودمان را کاملا جدا از زمان و مکان حس می کنیم. در فاصله فقط ۲۰۰ کیلومتری از باکو پایتخت آذربایجان، انگار زمان متوقف شده است و ریتم زندگی صرفا با صدای چکش و سندان تنظیم می شود. مسگری، تقریبا تمامی هویت تاریخی این روستای قفقاز جنوبی را می سازد.

یکی از ساکنان این روستا آقای “کبلمی” است. او متعلق به نسل هفتم از خانواده ای است که به مسگری مشغول اند. کبلمی، مالک یکی از پنج کارگاه مسگری در لاهیچ است که نامشان در میان تولیدکنندگان سلاح های گرم و جنگی در صده هجدهم به چشم می خورد. اینطور به نظر می رسد که سپس تغییرات کوچکی در پیشه خانوادگی آنها انجام شده و پدربزرگ کبلمی از سال ۱۷۲۵ شروع به تولیدات تجاری کرده است. پدر کبلمی هم مسگری را در کودکی نزد پدر خود یاد گرفته است.

در کارگاه کبلمی افراد زیادی کار می کنند. سر و صدای زیادی هم ایجاد می شود که گوش هر بازدیدکننده ای را پر می کند. اما اینها به گفته کبلمی “مانند یک موسیقی است”.

پدربزرگ مادری کبلمی نعلبند بود و پدر