خانوادۀ «خوله»، معلم سوری و مادر چهار فرزند آنچه را می توانستند فروختند و با ۱۲ هزار یورو از دمشق به ترکیه پرواز کردند، بعد از طریق یونان و مقدونیه و صربستان و سپس بطور قاچاقی خود را به هر زحمت و مصیبتی که بود از مجارستان به آلمان رساندند.

خوله می گوید:«ابتداء مثل دیگران به فکر نابود کردن مدارک و شروع دوباره مراحل پناهندگی افتادیم اما نمی خواهم کار غیرقانونی بکنیم. این سرنوشت ماست، تا زمانی که اجازه اقامت بگیریم و مدرسه و دانشگاهی و جایی برای بچه ها پیدا کنیم، تحلمش می کنیم.»

پدرشان را سه سال پیش در سوریه از دست دادند. می گویند در مسیر حدود ۴ هزار کیلومتری خود به آلمان، روزها و شب ها را زیر آسمان آبی و تاریک سر کرده اند.

ریم، در خصوص محلی اقامت فعلی اشان در نزدیکی شهر درسدن آلمان می گوید:«محلی است بسته و غیربهداشتی و ناسالم و بدون پنجره. برای هیچ بشری مناسب نیست، توالت ها عمومی و ناکافی است، شرم آور و مشمئز کننده است، فقط چهار توالت هست و فکر می کنم ۷۰۰ نفر در آنجا اقامت دارند.»

آلمان می گوید امسال تا ۸۰۰ هزار پناهجو را خواهد پذیرفت، پناهجویانی که پس از پشت سرگذاشتن فقر و جن