Soğuk Duvarlarla Çevrili Karanlık Bir Oda da Ağlıyordu Kadın...!
Başını Yastığa Gömmüş, Sessiz Sessiz Ağlıyordu...
Gözlerinden Damlayan Yaşlar Yüzünden Yüreğine Doğru Yol Alıyor ve Yüreğinde Küçük Bir Göl Oluşturuyordu..!!...DeseMki giTme CaN, bu BeDeN SevgiNle neFeS aLmakta..!
Ama Sessiz Attığı Bu Çığlıklar Paramparça Edilmiş Kalbinin Kan Sızan Duvarlarına Çarpıp Daha Şiddetli, Daha Ürkütücü Bir Yankıyla Geri Dönüyordu Beyninde...
Duygularının Bu Denli Ucuza Harcanmasına, Vermeye Çalıştığı Sevginin Araya Giren Gölgelerle Lekelenmiş Olmasına Ağlıyordu...
Ne Kadar Kolay Silebilmişti Adam Onu...!!!...!!!