Nereden başlasam..Nasıl anlatsam bu içimde ki büyük acıyı..Her yanına gelişimde bu şarkıyı dinliyordum kalbime taş basıp dualar ediyordum ayağa kalk diye..Benim güzel kardeşim,can yoldaşım,kardeşten ötem bu dayanılmaz hastalığın en güçlü duruşunu sergileyen sendin,yanına geldiğimde ayağı kalkacağını söyledin.. Yapıyordun da.. Dayanıyordun her acının en kırıcısına, savaşıyordun..O gözlerimin içine bakışın "kankü" deyişin, ne gözlerimin önünden ne de kulaklarımdan silinecek.. Seni çok seviyorum benim can içim.. Allahım cennet mekan etsin yerini seni çok özlüyorum çok.. Sana hoşçakal diyemiyorum, her zaman yanımda ve kalbimde yaşıyor olacaksın..