«Το φιλί» του Γκούσταβ Κλιμτ είναι ένα από τα πιο διάσημα ζωγραφικά έργα του κόσμου. Βρίσκεται στο παλάτι Μπελβεντέρε της Βιέννης, που λειτουργεί πλέον ως μουσείο.

Το εμβληματικό έργο είναι πλέον προσβάσιμο και στους τυφλούς ή τα άτομα που έχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα όρασης, χάρις σε ένα ειδικό πρότζεκτ που χρηματοδοτήθηκε από την Ε.Ε. και αφορά τρισδιάστατα ανάγλυφα έργων.

Η Ντομίνικα Ράντις ήταν από τις πρώτες τυφλές, που μπόρεσαν να ακουμπήσουν το αντίγραφο. Έχασε την όρασή της στα τέσσερά της, εξαιτίας μιας σοβαρής μόλυνσης που παρουσιάστηκε στα μάτια της:

«Αυτό που ψηλαφώ, είναι κατά κάποιο τρόπο στρογγυλό. Είναι περίπλοκο. Μπορείς να το αισθανθείς. Και σε κάποια σημεία, είναι τόσο απαλό. Και σκέφτομαι: μπορεί να λάμπει κιόλας. Δεν μπορώ να το δω, αλλά αυτό πιστεύω. Σου διεγείρει τη φαντασία».

Ο Αντρέας Ράιχινγκερ δουλεύει σ’ αυτά τα ανάγλυφα, εδώ και πέντε χρόνια σε ένα κέντρο εικονικής πραγματικότητας και οπτικοποίησης στη Βιέννη. Χρησιμοποιώντας ένα σκανάρισμα υψηλής ανάλυσης του πρωτότυπου έργου, στη συνέχεια το μεταφέρει, το χαράσσει πάνω σε ένα κομμάτι πλαστικού, χρησιμοποιώντας ένα μηχάνημα τελευταίας τεχνολογίας:

«Έχω κάνει έρευνα από το 2010 για το πώς μετατρέπονται ζωγραφικά έργα σε τρισδιάστατα ανάγλυφα, ειδικά για τυφλούς, αλλά και άτομα που έχουν άλλα προβλήματα όρασης. “Το Φιλί” ήταν για μένα το πιο δύσκολο εγχείρημα μέχρι σήμερα. Υπάρχουν αρκετά αναπαραστατικά και φυσικά μέρη. Από την άλλη πλευρά, δεν λείπουν οι επίπεδες και οι διακοσμητικές περιοχές».

Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ονομάζεται AMBAV, δηλαδή Πρόσβαση στα Μουσεία για τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης. Το μουσείο Μπελβεντέρε σε συνεργασία με το πρότζεκτ ετοιμάζει τώρα και έναν διαδραστικό ακουστικό πρόγραμμα ξενάγησης.

Κάμερες και ειδικοί αισθητήρες θα χρησιμοποιηθούν για να παράσχουν στους επισκέπτες αυτούς, πληροφορίες για το σημείο του ανάγλυφου που αγγίζουν.