شرکت کنندگان در بیست و دومین نشست تغییرات آب و هوایی، خواستار اقدام جدی رهبران جهان اند، گرچه بیم آن می رود که ایالات متحده به تعهداتش در این زمینه پایبند نماند.

پیروزی دونالد ترامپ، آب پاکی را روی دست امضا کنندگان پیمان پاریس ریخت. او در کارزار انتخاباتی اش وعده بازگشت به سوختهای فسیلی را داده است، سوختهایی که سبب افزایش آلودگی اند. گرمایش زمین از نظر ترامپ حقه ایست که چینی ها سوار کرده اند تا بازار محصولات آمریکایی را از رونق بیاندازند.

اما برای چین که بزرگترین آلاینده کنونی جو زمین است، خروج ایالات متحده فرصتی است برای به دست گرفتن رهبری در امرِ مبارزه با گرمایش زمین.

لیو کیانگ، رئیس کانون ملی تغییرات آب و هوا و همکاریهای بین المللی چین در این باره می گوید: «چین به ویژه با حضور برجسته در تمامی فعالیتهای مربوط به تغییرات ناگهانی آب و هوا رهبری را بر عهده می گیرد. چین به شکلی تماما جدی با این مسأله برخورد می کند.»

در واقع ثابت ماندن سطح آلودگی دی اکسید کربن در جو زمین برای سومین سال متوالی مدیون تلاش چین در کاستن از سوختهای فسیلی خود است. اگرچه نتایج اعلام شده در نشست مراکش دلگرم کننده است، دانشمندان هشدار می دهند که انتشار گازهای آلاینده هنوز تا حد مطلوب پایین نیامده و گرمایش زمین همچنان ادامه دارد.

پِتِری تالاس، دبیرکل سازمان جهانی آب و هوا می گوید: «اگر به نُه ماهه نخست امسال نگاه کنید، می بیند که آلودگی به شدت بالا رفته و رکوردهای پیشین را هم شکسته است. احتمالا امسال سطح گرمایش به ۱.۲ درجه می رسد. با توجه به اینکه سال گذشته در پاریس با سقف گرمایش ۱.۵ درجه توافق شد، می بینید که گرمایش همچنان ادامه دارد.»

براساس نموداری که ناسا (آژنس فضایی ایالات متحده) منتشر کرده است، سطح کاز گربنیکِ موجود در جو در سال ۲۰۱۳ به ۴۰۰ واحد (ppm) رسیده است. رکورد تاریخی ۳۰۰ واحد گازکربنیک در جو زمین در سال ۱۹۵۰ شکسته شد. (هر یک ppm یعنی در هر یک میلیون لیتر از هوا، یک لیتر از این گاز وجود دارد.)

این پیامدها به دانشمندان می گوید که تغییرات کنونی آب و هوا واقعیتی است علمی و کُره ما در آستانه دورانِ زمین شناختیِ تازه ای قرار دارد، دورانی که آدمی مسئول پیدایش آن است.