نخستین جلسۀ دادگاه تحقیقات و بررسی سوءاستفاده جنسی از کودکان مهاجر بریتانیایی امروز دوشنبه، ۲۷ فوریه در لندن برگزار شد. این دادگاه که در ادامۀ رسوایی سوءاستفاده جنسی از کودکان در بریتانیاست، به آزار جنسی کودکانی می پردازد که در فاصلۀ سالهای ۱۹۲۰ تا ۱۹۷۰ به کشورهایی مانند استرالیا، نیوزیلند، آفریقای جنوبی و کانادا فرستاده شده بودند که جزو مستعمرۀ بریتانیا بودند.

اسوینی ویرانته، یکی از وکلای مدافع در پروندۀ کودکان مهاجر در این دادگاه گفت : « سازمان های بین المللی حامی این قربانیان از زبان آنها می گویند ما را به جایی فرستاده بودند که شبیه اردوگاههای کار اجباری بود، جایی که ما کتک خوردیم و به شکل نفرت انگیزی مورد آزار قرار گرفتیم و تمام روابط ما با کشور و خانواده هایمان قطع شد.»

تحقیقات مذکور بیش از ۱۵۰ هزار کودک از خانوادۀ فقیر را شامل می شود که در فاصلۀ نزدیک به ۵۰ سال از والدین شان جدا شده و در قالب برنامه ای از سوی دولت های بریتانیا، به استرالیا و کانادا فرستاده شده بودند. این کودکان که بین سه تا ۱۴ سال داشتند به منظور تشکیل جمعیت سفیدپوست بریتانیایی در این کشورها به این مستعمرات فرستاده می شدند.

به گزارش منابع نزدیک به این تحقیقات، در حال حاضر تنها نزدیک به دو هزار تن از این کودکان مهاجر در قید حیات هستند که قرار است با حضور در این دادگاه شهادت بدهند.

دیوید هیل که یکی از این قربانیان است و به اجبار به استرالیا فرستاده شده بود، در این باره می گوید : « می توانم بگویم که بیش از ۶۰ درصد از کودکانی که به اردوگاهها فیربریج فرستاده می شدند تحت آزار جنسی قرار می گرفتند. بله ۶۰ درصد و فکر می کنم اگر شرایط موجود در دیگر اردوگاههای کودکان مهاجر را بررسی کنید این رقم کمتر از این نخواهد بود، بویژه در برخی از اردوگاههای پسرانۀ کاتولیک در مرکز استرالیا حتی بیشتر از این رقم است.»

برنامۀ اعزام کودکان مهاجر به کشورهای مستعمرۀ بریتانیا بر اثر انتقادهای زیاد پس از دهۀ هفتاد متوقف شد اما تا سال ۲۰۱۲ و افشای رسوایی آزار جنسی دهها کودک توسط جیمی ساویل، یکی از مجریان سرشناس بی بی سی، تحقیقات جدی و عمومی در این زمینه صورت نگرفته بود.

گوردون براون، نخست وزیر وقت بریتانیا در سال ۲۰۱۰ بخاطر اجرای برنامۀ اعزام کودکان مهاجر به این کشورها عذرخواهی کرده بود.