KOPUÅž
Vakti geldi bir şeyleri yarım bırakmanın. An geceye doğacak belli. Ve bu gece hiç uyanmayacak, bir çift gözün içinde gözyaşlarıyla yıkanacak hüznüm. Hiç düşünmeden anlık, sonsuz bir hüzne mahkûm edileceğim; yanında olmak varken.
Dalga dalga geldi yokluğun. Bir an oldu ki bitiverdi. Kayboluşun resmine boyadın beni; geceye çalarken gözlerim. Her daim melankolik, aşk girdabında boğulacağım; yanımda olmak varken.
Gün düşerken ellerime, ellerimde gecenin lekeleri. Vakit çok geç artık, biliyorum ve sönüyor bir kış günü sevda ateşim. Bakıyorum, anılarımda ay parıltıları. Yarım kalmış bir şeyler var, ömür boyu görememişim şu serabı. Birlikte ölmek varken.