1999 yılının 1 Ağustos’unda Gemlik’ten Yalova’ya taşındıktan 16 gün sonra 17 Ağustos’ta Marmara Depremi’nde 4 çocuğunu kaybeden kadın yaşadıklarını gözyaşlarıyla anlattı. Hayatının en büyük vicdan azabının Yalova’ya yerleşmesi olduğunu belirten kadın, “Tek hatırladığım rahmetli büyük oğlumun 'anne' diye bağırması. Yanımda yatıyordu. 8 aylık kızım da arkamdaydı. Depreme ona arkam dönükken yakalandım. Sırtıma tekme ata ata son nefesini verdi” dedi.