Το ποτέ την Κυριακή (τα παιδιά του Πειραιά), με το τεράστιο υποκριτικό ταλέντο της Μελίνας και το επίσης τεράστιο ταλέντο του Ντασσέν που ασφυκτιά μέσα στα συντηρητικά αντανακλαστικά πλαίσια τού τότε Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960, καταφέρνει να αναδείξει μια Ελλάδα πολύ πιο διαφορετική, γεμάτη ζωντάνια από όσο πίστευαν έως τότε τα μεταπολεμικά καλλιτεχνικά κέντρα των καθοριστικών αποφάσεων.
Το Αουτσάιντερ ως είθισται νικά!