Openingsmonoloog Richard III. Een eigen interpretatie inclusief tekstfout. Vaak wordt - naar mijn mening - deze monoloog als een opmaat voor de latere actie behandeld. Het voornemen tot kwaad doen, wordt dan gezien als doel van de scene. De uitkomst van het latere doen en laten van het karakter Richard III wordt dan (terug-)geprojecteerd in deze openingsmonoloog. De tekst biedt naar mijn mening meer psychologische en daarmee emotionele diepte. Verder paste ik hier Harold Guskin's 'stop acting strategy' toe.