VAZGEÇTİM...

Gözyaşlarım yetmedi yokluğuna ağlamama, bitti...
Benliğim isyan etti kendimi unutmama, gitti...
Gidişin ölüme kapamaktı gözlerimi
Dünya'yı durdurup Güneş'i söndürmekti
Bir defa vurulup kaç kere ölebilirki insan?
Gidişin beni binlerce kez öldürmekti...
Uykusuzdu gidişin...
Uzun kış gecelerinde sabahı beklemekti
Öksüzdü, yetimdi...
Ana baba sıcaklığını hasretle özlemekti
Çaresizdi...
Pencereler önünde yolunu gözlemekti
Ve isyankardı kimi zaman...
Camların buğusuna adını yazıp silmekti
Peki yüreğim, yüreğim silebilir mi adını?
Cam kesiği gibi kanaya kanaya
Atabilir mi içinden sen dolu yanını?
Sendende geçer mi benden geçtiği gibi?
Bir daha sever mi seni sevdiği gibi?
Hayır... Hayır bir daha asla...
Bu, sevda yoluna serdiğim son cesetti
Gidişin beni binlerce kez öldürmekti...

EMRE AKTÜRK
http://www.facebook.com/emreakturkvesiirleri