Barışsız çiçek açar mı
Yarınsız güneş doğar mı
Yalan doğan güneş ısıtır mı
Siz insanlar duyun duyun beni
Duyun artık gerçeklerin sesini
Yazıyorum bu dünyanın derdini
Ağlayan ana bizim anamız
Vurulan o gençler canlarımız
Siz insanlar duyun artık duyun
Bu öfkeyi bu savaşı durdurun
Ağlayan ana bizim anamız
Vurulan o gençler canlarımız
Bu öfkeyi bu savaşı durdurun
Bütün dünya ağlıyor
Küçük çocuk vuruluyor..
Bitmiyor savaşlar gözyaşı dinmiyor
Uyan artık uyan sen de
Bir insanlık görevi ne
Uzat elini bu dünyaya
Gerçek güneşe yarınlara
Bombaların altında
Feryatlar eden bir anne gördüm
Güzelim saçlarına rüzgarların yerine
Kurşunların fısıldadığı ve herşeye rağmen
Bir ders verircesine gülümseyen
Çocuklar gördüm…
İşte o gün yaşayamadım, utandım, öldüm.