bir uzun havadır şu munzur dağı
mor bir katar gibi dizilir gider
saz çalınır akşamları cem olur
gönlüm terazisi bozulur gider

koca fırat vura vura başını
benim anam döve döve döşünü
aşar çığlıkları anacıkların
ağıtlar yükselir munzur’a doğru

ben de silah çattım şu munzurlar’da
yıldızlara uludum yalnızlığı
başı duman duman dağlara doğru
yönelmiş gidiyor yörük kervanı