Bir kendime nazım geçer, birde kendime yeter gücüm. Hep ben çok sevmişimdir, ama hikayelerim nedense hep yarımdır. Bu yüzden korkularım sağlam, ama insanlara güvenim hep kırılgandır. “Nasip değilmiş” diye sineye çeker, haklarımı ise hep helal ederim. Çünkü; sevdamı yük sayanlar ne anlar ki “ah”larımın ağırlığından. Yaptıklarımın da, ve hatta yapamadıklarımın da tek nedeni SEVMEM. Buysa suçum, ve buysa size fazla gelen, söz veriyorum kendime, bir daha böyle SEVMEM….