MİLYON KERE AYTEN
Söz : Ümit Yaşar Oğuzcan

Ben bir Ayten'dir tutturmuşum
Oh ne iyi
Ayten'li içkiler içip
Sarhoş oluyorum ne güzel
Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
Biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor
Şarkılar söylüyorum
Şiirler yazıyorum
Ayten üstüne

Saatim her zaman ya Ayten'e beş var
Ya da Ayten'i beş geçiyor
Ne yana baksam gördüğüm O
Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor

Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz
Günlerden Aytenertesidir
O'dur gün gün beni yaşatan
O'nun kokusu sarmıştır sokakları
O'nun gözleridir şafakta gördüğüm
Akşam kızıllığında O'nun dudakları

Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim
Ayten'i övecekseniz ne âlâ, oturabilirsiniz
Bir kadeh de sizinle içeriz Ayten'li
İki laf ederiz
O'nu siz de seversiniz benim gibi
Ama yağma yok
Ayten'i size bırakmam
Alın tek kat elbisemi size vereyim
Cebimde bir on liram var
Onu da alın gerekirse

Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem
Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar
Parasızlık da bir şey mi
Ölüm bile kötü değil
Aytensizlik kadar

O'na uğramayan gemiler batsın
O'ndan geçmeyen trenler devrilsin
O'nu sevmeyen yürek taş kesilsin
Kapansın O'nu görmeyen gözler
O'nu övmeyen diller kurusun
İki kere iki dört elde var Ayten
Bundan böyle dünyada
Aşkın adı Ayten olsun

SEVEMEZ KİMSE SENİ
(FANTEZİ)
Makâm : Hicâz
Usûl : Düyek
Güftekâr - Bestekâr : Suat Sayın

Sevemez kimse seni benim sevdiğim kadar
Sevgilim sen olmasan yaşamak neye yarar

Her gün seni düşünür, her ân seni yaşarım
Seni sevmekten değil, kaybetmekten korkarım

- 25/08/2012 CUMARTESİ -